Serwis Pracodawców i Przedsiębiorców Ekspert

W Prawie Pomocy Publicznej pisze Mateusz Brząkowski o zwrocie kosztów szkolenia osoby niepełnosprawnej

W dniu 1 lipca 2014 r. weszło w życie w krajach Unii Europejskiej nowe rozporządzenie Komisji (UE) nr 651/2014 r. z dnia 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 Traktatu (Dz. U. UE L 187 z 26.6.2014 r. str. 1), dalej jako rozporządzenie nr 651/2014 r. Zawiera ono zmiany związane z wydatkowaniem pomocy publicznej przez przedsiębiorców m.in. w zakresie pomocy związanej ze zwrotem kosztów szkolenia pracownika niepełnosprawnego. Wraz z nowelizacją polskich przepisów, obowiązuje ono od 1 stycznia 2015 r.

Zwrot kosztów szkolenia pracownika niepełnosprawnego
Zgodnie z art. 41 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t. j. Dz. U. 2011 r. Nr 127 poz. 721), dalej jako ustawa o rehabilitacji, pracodawca, który zatrudnia osoby niepełnosprawne może zorganizować dla nich szkolenie, a poniesione przez niego koszty z tym związane mogą zostać zrefundowane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON).
Refundacja obejmuje m.in. wynagrodzenie osób prowadzących szkolenie, koszty podróży osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia, koszty zakwaterowania i wyżywienia osób prowadzących szkolenie i uczestników szkolenia oraz tłumacza języka migowego albo lektora dla osób niewidomych, koszty obsługi administracyjno-biurowej.
Aby uzyskać pomoc publiczną pracodawca składa wniosek o przyznanie refundacji do starosty właściwego ze względu na miejsce siedziby pracodawcy.
Wniosek musi zawierać m.in:

1. nazwę i adres siedziby pracodawcy;
2. status prawny i podstawę działania pracodawcy;
3. numery NIP i PESEL pracodawcy;
4. numer rachunku bankowego pracodawcy;
5. wnioskowaną kwotę refundacji;
6. informację o planowanych do poniesienia kosztach szkolenia;
7. informację o szkoleniu wraz z uzasadnieniem jego wyboru;
8. informację o liczbie osób niepełnosprawnych, które wezmą udział w szkoleniu;
9. informację o stanie zatrudnienia ogółem, w tym osób niepełnosprawnych;
10. oświadczenie o zaleganiu lub niezaleganiu z wymagalnymi zobowiązaniami wobec Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Wniosek przedsiębiorcy zawiera ponadto:

• informację o wielkości przedsiębiorcy;
• numer REGON przedsiębiorcy, o ile obowiązek jego nadania wynika z przepisów prawa;
• informację o wysokości otrzymanej pomocy publicznej i pomocy de minimis albo informację o nieotrzymaniu pomocy – w zakresie wynikającym z art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 oraz z 2008 r. Nr 93, poz. 585) – w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia refundacją.

Starosta sprawdza wniosek pod względem rachunkowym oraz formalnym. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości we wniosku starosta informuje o tym pracodawcę w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku oraz wzywa do ich usunięcia w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania.

Zawarcie umowy o zwrot kosztów szkolenia poprzedzają negocjacje pomiędzy starostą, który jest stroną umowy, a pracodawcą. W wyniku tych negocjacji ustalana jest kwota zwrotu, która zostanie wypłacona pracodawcy po zawarciu umowy i spełnieniu innych, określonych w niej warunków.

Starosta, rozpatrując wniosek, bierze pod uwagę w szczególności:

1. wysokość posiadanych środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, przeznaczonych na ten cel w danym roku;
2. okres prowadzenia działalności oraz doświadczenie pracodawcy w zakresie zatrudniania osób niepełnosprawnych;
3. wysokość przewidywanych kosztów podlegających finansowaniu.

Umowa zawiera w szczególności:

1. termin przekazania i wysokość refundacji ustalonej w wyniku negocjacji;
2. liczbę osób niepełnosprawnych, które zostały skierowane na szkolenie;
3. możliwość zweryfikowania przez starostę prawidłowości wykonania warunków umowy przez wnioskodawcę;
4. zobowiązanie wnioskodawcy do umożliwienia wykonania przez starostę czynności, o których mowa w pkt 3.

Umowę zawiera się w formie pisemnej. Zmiana umowy także wymaga formy pisemnej.
Ważne! Pracodawca powinien pamiętać, iż refundacja kosztów szkolenia nie może dotyczyć kosztów poniesionych przez pracodawcę przed dniem zawarcia umowy.

Starosta przekazuje kwotę refundacji na rachunek bankowy wskazany we wniosku w terminie 14 dni od dnia przedstawienia przez pracodawcę dokumentów potwierdzających poniesienie kosztów. Przedsiębiorca korzystający z refundacji przechowuje dokumentację pozwalającą na sprawdzenie zgodności przyznanej pomocy z przepisami rozporządzenia przez okres 10 lat od dnia przyznania pomocy.

Zmiany od 1 stycznia 2015 r.
Od 1 stycznia 2015 r. wejdą w życie przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, które mają na celu dostosowanie ustawy o rehabilitacji do przepisów unijnych (wymogów rozporządzenie nr 651/2014 r.). Przyjęte rozwiązania zapewnią ciągłość udzielania pomocy publicznej pracodawcom zatrudniającym (i zamierzającym zatrudnić) osoby niepełnosprawne. Zawierają one zmiany w zakresie pomocy na zwrot kosztów szkolenia pracownika niepełnosprawnego.

W stanie prawnym przed 1 stycznia 2015 r. na wniosek pracodawcy poniesione przez niego koszty szkolenia zatrudnionych osób niepełnosprawnych mogły być zrefundowane ze środków Funduszu do wysokości 80% tych kosztów, nie więcej jednak niż do wysokości dwukrotnego przeciętnego wynagrodzenia na jedną osobę. W art. 31 rozporządzenia nr 651/2014 wskazano maksymalny pułap pomocy na szkolenia pracowników niepełnosprawnych w wysokości 70%. Dlatego też zaproponowano zmianę art. 41 ust. 2 ustawy o rehabilitacji, polegającą na obniżeniu intensywności pomocy z 80% na 70% tych kosztów.

Natomiast projekt nowego rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie warunków i trybu dokonywania refundacji kosztów szkolenia pracowników niepełnosprawnych precyzuje, iż refundacja nie może przekroczyć:

1. 70% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą – w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorców;
2. 60% kosztów szkolenia kwalifikujących się do objęcia pomocą – w odniesieniu do dużych przedsiębiorców.

Rozporządzenie zawiera także zmodyfikowany katalog kosztów, które mogą być objęte refundacją. Obejmuje ona koszty:

1. usług świadczonych przez osoby prowadzące szkolenie poniesione za godziny, podczas których prowadzą oni szkolenie;
2. usług tłumacza języka migowego, tłumacza przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
3. podróży osób prowadzących szkolenie, uczestników szkolenia, tłumacza języka migowego, tłumacza przewodnika, lektora dla osób niewidomych lub opiekuna zatrudnionej osoby niepełnosprawnej zaliczonej do znacznego stopnia niepełnosprawności;
4. zakwaterowania i wyżywienia uczestników szkolenia;
5. usług doradczych;
6. obsługi administracyjno – biurowej;
7. wynajmu pomieszczeń;
8. amortyzacji wyposażenia i narzędzi w zakresie, z wyłączeniem wyposażenia i narzędzi zakupionych w ramach wsparcia ze środków publicznych w okresie siedmiu lat przed realizacją szkolenia;
9. materiałów szkoleniowych.

Refundacja jest przeznaczona również na pokrycie wydatków obejmujących koszty zatrudnienia pracownika, jakie ponosi pracodawca w okresie, w którym pracownik ten uczestniczy w szkoleniu.

Mateusz Brząkowski
Radca prawny
Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych