Artykuły i porady
Czy czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika niepełnosprawnego, za który nie przysługuje wynagrodzenie, należy uwzględnić w stanie zatrudnienia...? Artykuł POPON w Dzienniku Gazecie Prawnej
Czy czas usprawiedliwionej nieobecności pracownika niepełnosprawnego, za który nie przysługuje wynagrodzenie, należy uwzględnić w stanie zatrudnienia, od którego zależy wpłata na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON)?
Przepisy ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej: ustawa o rehabilitacji) szczegółowo regulują kwestie dotyczące ustalania stanu zatrudnienia pracowników w przedsiębiorstwie oraz wskazują, jak prawidłowo powinien być wyliczany wskaźnik zatrudnienia tych osób, konieczny ze względu na określenie wielu przywilejów i obowiązków pracodawcy. Aby prawidłowo ustalić stan zatrudnienia na poczet wpłat na PFRON, pracodawca musi wiedzieć, kogo może wliczać w celu ustalenia , tego wskaźnika. Mówiąc o pracowniku, należy stosować definicję z art. 2 kodeksu pracy (na podstawie art. 66 ustawy o rehabilitacji w sprawach nieunormowanych przepisami ustawy stosuje się kodeksy: postępowania administracyjnego, cywilny oraz pracy).
Przyczynami usprawiedliwiającymi nieobecność pracownika w pracy są zdarzenia i okoliczności określone przepisami prawa pracy, które uniemożliwiają stawienie się do pracy i jej świadczenie, a także inne przypadki niemożności wykonywania pracy wskazane przez zatrudnionego i uznane przez pracodawcę za usprawiedliwiające nieobecność w pracy. Wynika to z par. i rozporządzenia w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy. Dowodem potwierdzającym usprawiedliwioną nieobecność w pracy jest np. zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy.
Ustawa o rehabilitacji przewiduje jednak istotne wyłączenia mające znaczenie w przypadku dokonywania wpłat na PFRON. Zgodnie z art. 21 ust. 5 tej ustawy pracodawcy, którzy wyliczają miesięczny stan zatrudnienia, do liczby zatrudnionych pracowników nie wliczają osób niepełnosprawnych przebywających na urlopach bezpłatnych oraz osób pełnosprawnych zatrudnionych na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, przebywających na urlopach rodzicielskich i na urlopach wychowawczych, nieświadczących pracy w związku z odbywaniem służby wojskowej albo służby zastępczej, będących uczestnikami Ochotniczych Hufców Pracy, nieświadczących pracy w związku z uzyskaniem świadczenia rehabilitacyjnego oraz przebywających na urlopach bezpłatnych, których obowiązek udzielenia określają odrębne ustawy.
Dlatego też w przypadku zatrudniania osób niepełnosprawnych do stanu zatrudnienia nie wlicza się tylko tych niepełnosprawnych pracowników, którzy przebywają na urlopach bezpłatnych. Katalog ten nie wyłącza ze stanu zatrudnienia osób niepełnosprawnych w czasie ich usprawiedliwionej i nieusprawiedliwionej nieobecności. Należy więc wliczać do stanu zatrudnienia wszystkich pracowników niepełnosprawnych (np. na zwolnieniu chorobowym, urlopie macierzyńskim, pobierających świadczenie rehabilitacyjne), z wyjątkiem tych przebywających na urlopie bezpłatnym.
Podstawa prawna
- Art. 2i ust. 5 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).
- Art. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
- Rozporządzenie ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1632).
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna