Artykuły i porady
Artykuł POPON w Prawie Pomocy Publicznej: Umorzenie pożyczki w związku ze śmiercią pożyczkobiorcy
Pracownik zakładu pracy chronionej (osoba niepełnosprawna ze schorzeniem narządu ruchu) otrzymał ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych nieoprocentowaną pożyczkę, zgodnie ze złożonym uprzednio wnioskiem w kwocie 5 000 zł. Pożyczka przeznaczona była na pokrycie kosztów leczenia (operacja stawu biodrowego). W trakcie okresu spłaty pożyczki (3 miesiące po jej zaciągnięciu), po przeprowadzonej operacji, pracownik zmarł. Jak prawidłowo powinien postąpić pracodawca w takiej sytuacji? Czy może umorzyć pozostałą do spłaty kwotę pożyczki w związku ze śmiercią pożyczkobiorcy?
Status prawny zakładowego funduszu rehabilitacji (ZFRON) reguluje ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób nie pełnosprawnych (tj. Dz.U. 2011r. Nr127 poz. 721). Natomiast rodzaje wydatków, warunki wykorzystania środków funduszu rehabilitacji oraz zakres, warunki i formy udzielania pomocy indywidualnej wskazane zostały przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. 20o7 r., Nr 245, poz.1810), dalej jako rozporządzenie ZFRON.
Przepis §3 ust. 1 rozporządzenia ZFRON szczegółowo wskazuje, że pomoc indywidualną przyznaje się na wniosek osób niepełnosprawnych:
- zatrudnionych w zakładzie na podstawie stosunku pracy lub umowy o pracę nakładczą, w tym przebywających na urlopach bezpłatnych oraz urlopach wychowawczych,
- będących uczniami odbywającymi praktyczną naukę zawodu w tym zakładzie,
- niepracujących byłych pracowników tego zakładu.
Ponadto na podstawie §2 ust. 1 pkt n lit. g rozporządzenia ZFRON w związku z możliwością sfinansowania odpłatności za pobyt na koloniach, obozach oraz turnusach rehabilitacyjnych dla niepełnosprawnych dzieci pracowników, a także dla dzieci osób niepełnosprawnych, wniosek o przyznanie pomocy mogą złożyć zarówno niepełnosprawni pracownicy (na pełno-lub niepełnosprawne dziecko), jak i pracownicy pełnosprawni, którzy chcą sfinansować pobyt na kolonii swojego niepełnosprawnego dziecka.
Wniosek o przyznanie pomocy indywidualnej powinien zawierać:
- imię i nazwisko;
- numer PESEL, a w przypadku jego braku numer dokumentu potwierdzającego tożsamość;
- cel, formę i kwotę wnioskowanej pomocy;
- uzasadnienie udzielenia pomocy;
- oświadczenie o dochodzie i liczbie członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym.
Z kolei §4 rozporządzenia ZFRON stanowi, że pomoc indywidualna może być udzielana jako pomoc bezzwrotna lub jako nieoprocentowana pożyczka. Decyzja w tym zakresie należy do pracodawcy, który jest dysponentem środków ZFRON. Natomiast nieoprocentowana pożyczka może być częściowo lub całkowicie umorzona w przypadku, gdy wykorzystana została zgodnie z przeznaczeniem.
Biuro Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w stanowisku z dnia 10 września 2013 r. (znak: BON-I-5232-31-IKW/2013) wyjaśniło, iż jeżeli osoba niepełnosprawna otrzymała pożyczkę na konkretny cel, wykorzystała ją zgodnie z przeznaczeniem i niestety zmarła, to nie ma przeciwwskazań w umorzeniu tych środków. Inna sytuacja byłaby w przypadku, gdy osoba niepełnosprawna uzyskała środki na konkretny cel, ale nie zdążyła ich wydatkować. W związku z tym po śmierci środki przekazane na rachunek niepełnosprawnego pracownika wliczane będą do masy spadkowej i spadkobiercy będą zobowiązani do ich zwrotu. W takiej sytuacji pracodawca nie ma możliwości umorzenia takich środków.
Podstawa prawna:
§4 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz.U. 20o7 r., Nr 245, poz.1810).
Mateusz Brząkowski radca prawny
Polska Organizacja Pracodawców Osób Niepełnosprawnych
Źródło: Prawo Pomocy Publicznej